مرسی که هستی

  بیشتر از دو ماهه که چیزی ننوشتم. نه این‌که بهانه‌ای براش نبود؛ که اتفاقا زندگی آدم‌هایی مثل من پره از سوءتفاهم‌های ریز و درشتی که میشن بهانه‌ی ادامه دادن. مثلا همین کار در نشر ا---ز که می‌تونست از مرسی که هستی...

  ق.ظ ۰۱:۲۶   راستی میتونم یه سوال بپرسم    ذوق‌مرگیِ من که اون‌موقعِ شب یادم افتاده‌   ق.ظ ۰۱:۲۶   تو که اینقدر منو تشویق به نوشتن میکنی خودت چرا تا حالا مجموعه داستان چاپ نکردی؟   ... قسمت هایِ آزار مرسی که هستی...